W tekście Enterprise Architect i MDG Integration for Eclipse w praktyce opisałem wstępnie wtyczkę MDG Integration for Eclipse, która ułatwia integrację Enterprise Architecta ze środowiskiem Eclipse. Teraz postaram się zaprezentować możliwości wtyczki w zakresie synchronizacji kodu z modelem.
Opisywana wtyczka wspiera MDA to też naturalnym jest, że model, który jest oderwany od środowiska implementacji zostanie przeniesiony do nowego pakietu ? modelu implementacji
Co po wybraniu odpowiednich opcji
łącznie ze wskazaniem miejsca, gdzie ma być wygenerowany kod
pozwala na uzyskanie repozytorium projektu, które jest modelem implementacji
reprezentującym kod aplikacji. Definicje i opisy także się przeniosły (patrze Definicha? literówkę tą zrobiłem niechcący i powielam ja już konsekwentnie nadal)
Tak wygenerowane zręby klasy i metod nie są czymś nowym, gdyż można to uzyskać bez pluginu.
Natomiast dodanie zawartości metody
i zapamiętanie zmian powoduje, że po synchronizacji modelu z kodem (należy pamiętać by podlinkować repozytorium EA do projektu Eclipse)
NIC SIĘ NIE DZIEJE.
Tak tak zmiana nie powoduje niczego. Czyli tak jak to ma miejsce w tradycyjnej synchronizacji.
Nawet włączenie opcji synchronizacji automatycznej nic nie daje.
Co w takim razie można uzyskać. Ano to, że jak dodaje metodę do kodu aplikacji to natychmiast mam ją w repozytorium projektu.
Inną wadą jest fakt, że jak się dopisze metody do klasy to przed synchronizacją trzeba usunąć plik z kodem źródłowym co oznacza, że metody już wypełnione kodem giną bezpowrotnie.
Co należy zrobić aby korzystanie z dobrodziejstwa inżynierii wstecz i wprzód miało sens? O tym w następnym poście – Mały sekret reverse i forward engineering w Enterprise Architect
.
Pingback: Mały sekret reverse i forward engineering w Enterprise Architect | Michał Wolski