Warstwa technologiczna

Spis treści – Archimate 3.0

Elementy opisujące warstwę technologii

Na stronie tej opisano następujące elementy:

Warstwa technologii zapewnia usługi infrastruktury (np. przetwarzanie i utrwalanie danych, usługi komunikacyjne) potrzebne do uruchomienia aplikacji. Usługi infrastruktury realizowane są przez komputery i serwery, sprzęt telekomunikacyjny oraz oprogramowanie systemowe.

Elementy strukturalne

Punkt węzłowy (Node)

Punkt węzłowy jest zdefiniowany jako zasób obliczeniowy, na którym mogą być przechowywane lub wdrażane do uruchomienia artefakty.

Punkty węzłowe są elementami, które uruchamiają lub przetwarzają artefakty. Artefakty te są reprezentacją komponentów lub obiektów danych. Punkty węzłowe są zazwyczaj połączeniem sprzętu komputerowego oraz oprogramowania systemowego, które tworzy środowisko działania dla artefaktów. Na przykład są one wykorzystywane do modelowania serwerów aplikacji, serwerów baz danych, czy stanowisk klienckich.

Punkty węzłowe mogą być połączone za pomocą ścieżki komunikacyjnej, mogą mieć także przypisane artefakty (co oznacza wdrożenie ich w punkcie węzłowym).

Punkt węzłowy – notacja

Na modelu poniżej został przedstawiony punkt węzłowy Serwer aplikacji, który składa się z urządzenia Sun Blade oraz oprogramowania systemowego JBOSS.

Przykład użycia punktu węzłowego

Urządzenie (Device)

Urządzenie jest zdefiniowane jako zasób sprzętowy, na którym mogę być przechowywane lub wdrażane do uruchomienia artefakty.

Urządzenie jest specjalizacją punktu węzłowego, który reprezentuje fizyczny zasób zdolny do przetwarzania danych. Jest zazwyczaj wykorzystywany do modelowania sprzętu komputerowego, takiego jak maszyny mainframe, komputery PC czy routery. Zazwyczaj występują jako część punktu węzłowego, razem z oprogramowaniem systemowym. Mogą tworzyć strukturę składającą się z urządzeń składowych.

Urządzenie – notacja

W przykładzie poniżej zostały przedstawione różne serwery aplikacji, zamodelowane jako urządzenia połączone w sieci lokalnej LAN.

Przykład użycia urządzeń

Oprogramowanie systemowe (System Software)

Oprogramowanie systemowe jest zdefiniowane jako oprogramowanie tworzące środowisko uruchomienia dla specyficznych typów komponentów i obiektów, które są wdrażane do tego środowiska jako artefakty.

Oprogramowanie systemowe jest specjalizacją punktu węzłowego, który jest używany do modelowania środowiska działania dla artefaktów. To może być np. system operacyjny, serwer aplikacji JEE, system zarządzania bazą danych, czy oprogramowanie COTS (np. system ERP lub CRM). Zazwyczaj oprogramowanie systemowe wraz z urządzeniem tworzą punkt węzłowy.

Oprogramowanie systemowe – notacja

W przykładzie poniżej zostało przedstawione urządzenie typu mainframe na którym zostało wdrożone oprogramowanie systemowe: Serwer transakcyjny kontrahentów oraz system zarządzania bazą danych DBMS.

Przykład użycia oprogramowania systemowego

Interfejs technologiczny (Technology Interface)

Interfejs technologiczny  jest zdefiniowany jako miejsce dostępu, w którym usługi technologiczne oferowane przez punkty węzłowe są dostępne dla innych punktów węzłowych lub komponentów aplikacji.

Interfejsy technologiczne definiują w jaki sposób usługi technologiczne mogą zostać wykorzystane przez inne punkty węzłowe (interfejs dostarczony) lub jakiej funkcjonalności wymagają z otoczenia (interfejs wymagany). Ta sama usługa technologiczna może być udostępniona dla otoczenia za pomocą kilku różnych interfejsów. Specyfikacja interfejsu powinna zawierać informację jakie warunki muszą być spełnione przez komponent realizujący dany interfejs. Mogą to być np. przesyłane parametry, obsługiwane protokoły, czy format danych.

Interfejs technologiczny – notacja

Sieć komunikacyjna (Communication Network)

Sieć komunikacyjna reprezentuje zestaw struktur i mechanizmów łączących systemy komputerowe lub inne urządzenia elektroniczne do transmisji, trasowania i odbioru danych lub danych
komunikacji, takiej jak głos i wideo.

Sieć reprezentuje fizyczną infrastrukturę komunikacyjną. Może się składać z jednego lub więcej przewodowych lub bezprzewodowych połączeń sieciowych. Najprostszą wersją sieci jest bezpośrednie połączenie dwóch węzłów. Sieć posiada parametry opisujące przepustowość i opóźnienie. Fizycznie realizuje logiczną ścieżkę pomiędzy punktami węzłowymi.

Sieć komunikacyjna – notacja

W przykładzie poniżej zostały przedstawione dwa urządzenia połączone ze sobą siecią LAN o przepustowości 100 Mbit na sekundę.

Przykład użycia sieci

Ścieżka (Path)

Ścieżka komunikacyjna jest zdefiniowana jako logiczne połączenie pomiędzy dwoma lub więcej punktami węzłowymi, przez którą te punkty mogą przesyłać dane lub materiały.

Ścieżka komunikacyjna jest używana do modelowania logicznego połączenia pomiędzy punktami węzłowymi. Jest realizowana przez jedną lub więcej sieci komunikacyjnych, które reprezentują połączenie fizyczne.

Ścieżka – notacja

Na modelu poniżej przedstawiona została ścieżka komunikacyjna Kolejkowanie wiadomości (MQ) pomiędzy punktami węzłowymi Serwer aplikacji i Klient.

Przykład użycia ścieżki komunikacyjnej

Elementy zachowania

Funkcja technologiczna (Technology Function)

Funkcja technologiczna jest zdefiniowana jako element zachowania, który grupuje zachowania infrastruktury (technologii), które są uruchamiane przez punkty węzłowe.

Funkcja technologiczna opisuje wewnętrzne działanie punktu węzłowego. Dla użytkownika tego punktu, który wywołuje daną funkcję, jest ona niewidoczna. Jeżeli jej zachowanie jest dostarczane do otoczenia, to odbywa się to za pomocą jednej lub więcej usług technologicznych. Jedynie ważne dla otoczenia działania funkcji są opisywane, abstrahując od jej implementacji.

Funkcja technologiczna może realizować usługę technologiczną. Usługi technologiczne realizowane przez inne funkcje technologiczne mogą używać daną funkcję technologiczną. Funkcja technologiczna może wykorzystywać artefakty i może być przypisana do punktu węzłowego (co oznacza, że punkt węzłowy wywołuje daną funkcję).

Funkcja technologiczna

W przykładzie poniżej został przedstawiony punkt węzłowy DBMS, który zapewnia dwie funkcje technologiczne: Zapewnie dostępu do danych (która realizuję usługę Dostęp do danych) oraz Tworzenie kopii zapasowych (która realizuję usługę Zabezpieczenie danych).

Przykład użycia funkcji technologicznej

Proces technologiczny (Technology Process)

Proces technologiczny przedstawia sekwencję czynności technicznych, które dostarczają konkretnej wartości.

Proces technologiczny opisuje zachowanie wewnętrzne węzła; dla użytkownika tego węzła ten proces jest niewidoczny. Jeśli jego zachowanie jest ujawnione na zewnątrz, odbywa się to za pośrednictwem jednej lub więcej usług technologicznych. Proces technologiczny może wykorzystywać obiekty technologiczne jako dane wejściowe i używać ich lub przekształcać je
wytwarzając inne obiekty technologiczne jako dane wyjściowe. Proces technologiczny może uzyskać dostęp do obiektów technologicznych. Węzeł może być przypisany do procesu technologicznego, co oznacza, że ten węzeł wykonuje ten proces.

Proces technologiczny – notacja

Zdarzenie technologiczne (Technology Event)

Zdarzenie technologiczne jest elementem zachowania technologii, który inicjuje zmianę stanu.

Zdarzenie technologiczne może mieć atrybut czasu, który wskazuje moment, w którym zdarzenie ma miejsce. Zdarzenie technologiczne doskonale nadaje się do zamodelowania powtarzającego się działania infrastruktury (np.: codzienny backup)

Zdarzenie technologiczne – notacja

Usługa technologiczna (Technology Service)

Usługa technologiczna zdefiniowana jest jako funkcjonalność, dostarczona przez jeden lub więcej punktów węzłowych, udostępniana przez szczegółowo zdefiniowane interfejsy, mająca określone znaczenie dla otoczenia, z której mogą skorzystać systemy informatyczne.

Usługa technologiczna udostępnia funkcjonalność punktu węzłowego. Funkcjonalność ta jest dostępna przez jeden lub więcej interfejsów technologicznych. Może wymagać, wykorzystywać lub tworzyć artefakty. Usługa technologiczna powinna mieć określone znaczenie w zależności od punktu widzenia jej przez otoczenie. Powinna zapewniać określoną funkcjonalność, która jest użyteczna dla jej użytkowników, takich jak komponenty aplikacji lub punkty węzłowe.

Usługa technologiczna może być wykorzystywana przez komponenty aplikacji lub punkty węzłowe. Usługa jest realizowana przez punkt węzłowy i może wykorzystywać artefakty.

Usługa technologiczna

W przykładzie poniżej została przedstawiona usługa technologiczna Replikacja danych klientów, która jest realizowana przez funkcję Replikacja klientów. Wspomniana usługa jest wykorzystywana w procesie technologicznym Synchronizacja danych klientów, który jest uruchamiany przez zdarzenie technologiczne Codzienna synchronizacja danych klientów. 

Przykład użycia usługi technologicznej wraz procesem technologicznym i zdarzeniem technologicznym

Pasywne elementy strukturalne

Artefakt (Artifact)

Artefakt jest zdefiniowany jako fizyczna część danych, która jest wykorzystywana lub tworzona w procesie wytwarzania oprogramowania lub wdrażana i przetwarzana w systemie.

Artefakt reprezentuje konkretny byt ze świata fizycznego. Jest zazwyczaj wykorzystywany do modelowania produktów (oprogramowania) takich jak pliki źródłowe, binaria, skrypty, tabele bazy danych, wiadomości, dokumenty, specyfikacje i pliki z modelami. Instancja (kopia) artefaktu może być wdrożona w punkcie węzłowym.

Komponent aplikacji, oprogramowanie systemowe lub obiekt danych może być realizowany przez jeden lub więcej artefaktów. Punkt węzłowy może być powiązany z artefaktem, co oznacza, że dany artefakt jest wdrożony w tym punkcie.

Artefakt – notacja

Obiekt technologiczny (Technology Object)

Obiekt technologii reprezentuje element pasywny, który jest używany lub wytwarzany przez elementy infrastruktury. Obiekt technologii może obejmować zarówno artefakty (np. Pliki), jak i materiał fizyczny.

Obiekt technologii zazwyczaj jest stosowany w rozszerzeniu produkcja

Obiekt technologiczny –  notacja

Przykładowe perspektywy (punkty widzenia)

Punkt widzenia infrastruktury

Punkt widzenia infrastruktury zawiera elementy infrastruktury, które wpierają warstwę aplikacji, takie jak urządzenia fizyczne, sieci, czy oprogramowanie systemowe (np. systemy operacyjne, systemy zarządzania bazami danych, czy środowiska uruchomieniowe).

Przykład modelu dla punktu widzenia infrastruktury

Punkt widzenia użycia infrastruktury

Punkt widzenia użycia infrastruktury pokazuje w jaki sposób aplikacje są wspierane przez elementy infrastruktury (sprzęt i oprogramowanie): usługi infrastruktury są dostarczane przez urządzenia, oprogramowanie systemowe i sieci są zapewniane dla aplikacji. Ten punkt widzenia jest ważny pod względem analizy zapewniania odpowiedniej wydajności i skalowalności. Jest pomocny przy określaniu wymagań dotyczących wydajności i jakości stawianych przed infrastrukturą, na podstawie wymagań poszczególnych aplikacji, które z tej infrastruktury korzystają.

 Przykład modelu dla punktu widzenia użycia infrastruktury

Punkt widzenia implementacji i wdrożenia

Punkt widzenia implementacji i wdrożenia pokazuje w jaki sposób jedna lub więcej aplikacji jest realizowana przez infrastrukturę. Zawiera on mapowanie aplikacji i jej komponentów na fizyczne artefakty, jak np. Enterprise Java Bean, oraz mapowanie informacji wykorzystywanej przez te aplikacje i jej komponenty na infrastrukturę pamięci masowych, np. tabel baz danych lub plików danych. Ten punkt widzenia może zostać także wykorzystany w trakcie analizy bezpieczeństwa i zagrożeń przez np. identyfikację krytycznych zależności i zagrożeń.

Przykład modelu dla punktu widzenia implementacji i wdrożenia

Spis treści – Archimate 3.0

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Scroll to Top