Szacowanie projektu w Enterprise Architect cz. 1

Warto wiedzieć, że istnieją na rynku narzędzia CASE, które wspierają inżynierów oprogramowania nie tylko w zarządzaniu wymaganiami, modelowaniu, projektowaniu systemów informatycznych, generowaniu kodu aplikacji, ale również w szacowaniu pracochłonności ich wytworzenia. Jednym z nich jest Enterprise Architect firmy Sparx System, który wspiera estymację pracochłonności wykonania sytemu informatycznego metodą punktów przypadków użycia.

W celu skorzystania z funkcjonalności związanej z szacowaniem pracochłonności, należy podczas tworzenia modelu systemu informatycznego konsekwentnie definiować istotne z punktu widzenia metody punktów przypadków użycia parametry wybranych komponentów, z których składa się model oraz zdefiniowania odpowiednich wartości parametrów dla tej metody.

Rysunek 1. Przeglądarka projektu narzędzia Enterprise Architect i widoczne elementy modelu systemu oceny pracowników: aktorzy systemu i przypadki użycia.

Zacznijmy zatem od początku. Do estymacji pracochłonności dla każdego przypadku użycia zdefiniowanego w Enterprise Architect, w okienku jego właściwości dla parametru złożoność (ang. Compiexity) musimy wybrać odpowiednią wartość spośród: prosty (ang. Easy), średnio złożony (ang. Medium) lub złożony (ang. Difficult).

Rysunek 2. Definiowanie złożoności przypadku użycia w narzędziu Enterprise Architect.

W kolejnych krokach należy oszacować wpływ ośmiu czynników złożoności środowiska ECF i wpływ trzynastu czynników złożoności technicznej TCF. W narzędziu Enterprise Architect listy obu typów czynników możemy odszukać w oknie Estimation Factors, które są dostępne z menu tekstowego Settings poprzez wybranie opcji Estimation Factors.

Rysunek 3. Okno estymacji czynników wpływających na pracochłonność wytworzenia systemu informatycznego w narzędziu Enterprise Architect. Widoczna zakładka z listą czynników złożoności środowiska wraz z ich wagami i oszacowanym wpływem na przedsięwzięcie.

Wpływ czynników złożoności środowiska ECF definiujemy na zakładce Environment Complexity Factors (patrz rysunek 3). Tu kolejno dla każdego czynnika ECF należy zdefiniować jego wpływ na pracochłonność wprowadzając odpowiednią wartość do pola Value.

Warto zauważyć, że Enterprise Architect na bieżąco wylicza wartość nieskorygowanych ECF, która jest sumą wszystkich iloczynów wag czynników i ich wartości wpływu na pracochłonność wytworzenia systemu i elementem składowym formuły pozwalającej wyznaczyć ECF. Wartość wyświetlana w polu Unadjusted ECF jest zatem wyznaczana na podstawie następującej formuły:

Z kolei wpływ czynników złożoności technicznej TCF definiujemy na zakładce Technical Complexity Factors (patrz rysunek 4). Analogicznie jak w przypadku określania wpływu dla ECF, kolejno dla każdego czynnika TCF należy zdefiniować jego wpływ na pracochłonność wprowadzając odpowiednią wartość do pola Value. Podobnie i w tej sekcji na bieżąco wyznaczana jest wartość nieskorygowanych TCF, która jest wyświetlana w polu Unadjusted TCF.

Rysunek 4. Okno estymacji czynników wpływających na pracochłonność wytworzenia systemu informatycznego w narzędziu Enterprise Architect. Widoczna zakładka z listą czynników złożoności technicznej wraz z ich wagami i oszacowanym wpływem na przedsięwzięcie.

Po zakończeniu szacowania wpływu czynników złożoności środowiska i złożoności technicznej można od razu zdefiniować kolejne parametry co zostało opisane w tekście:

Szacowanie projektu w Enterprise Architect cz. 2

Niniejszy tekst został opracowany przez Marka Pilskiego.

Więcej na temat szacowania można znaleźć:

• Metoda punktów funkcyjnych

• Metoda punktów przypadków użycia

• Szacowanie projektu w Enterprise Architect cz. 1

• Szacowanie projektu w Enterprise Architect cz. 2

Reklama