Specyfikacja wymagań na system to trudny moment przede wszystkim dla osób, które muszą je wyspecyfikować. 
Nie zawsze wiadomo w jaki sposób narzędzia informatyki będą mogły pomóc. Często mówimy tylko o funkcjonalności i o tym w jaki sposób system ma realizować procesy biznesowe. Powstaje pytanie jak skutecznie uzupełnić wymagania także o takie szczegóły jak rozmieszczenie przycisków, format raportu, pola edycji systemu. Po prostu ludziom trudno jest stworzyć krok po kroku opis systemu, którego nigdy nie widzieli. Z tego też powodu jestem zwolennikiem by przypadki użycia wraz z diagramem klas i aktywności opowiadały o systemie skupiając się przede wszystkim na jego funkcjach.
Do uszczegółowienia wielu aspektów system, które do specyfikacji są żmudne i czasochłonne polecam prototyp.
Wytworzenie wczesnego prototypu opartego o przypadki użycia może powołać system do życia, co sprawia, że znacznie łatwiej jest gromadzić informacje zwrotne wymagane do ukończenia specyfikacji przypadków użycia. Takie podejście powoduje iż dokumentacja w UML nie jest zbyt złożona co wpisuje się nurt zwinnego modelowania.
