Diagramy UML

Komunikacja stanowi jeden z kluczowych elementów procesu wytwórczego oprogramowania. Przekładanie złożonych reguł biznesowych z języka biznesu na język informatyki jest zadaniem wymagającym, nieodzownym przy tworzeniu lub modyfikacji oprogramowania. Język naturalny (mowa, pismo), którym posługujemy się do opisywania rzeczywistości, może okazać się zbyt niejednoznaczny i skomplikowany na różnych etapach projektowania systemu.

W związku z tym, niezbędne stało się opracowanie metody opisu, która byłaby jednoznacznie interpretowana i zrozumiała dla wszystkich członków zespołu projektowego. Odpowiedzią na tę potrzebę jest notacja UML (Unified Modelling Language) – graficzny język wizualizacji, specyfikowania oraz dokumentowania składników systemów informatycznych.

Na kolejnych stronach przedstawiłem notację umożliwiającą budowę moim zdaniem najważniejszych diagramów UML:

• diagram przypadków użycia,
• diagram klas,
• diagram aktywności,
• diagram sekwencji,
• diagram komponentów,
• diagram wdrożenia.

UML to notacja umożliwiająca prezentację systemu w formie graficznej, za pomocą różnorodnych diagramów. Modele stworzone w języku UML przedstawiają system w sposób hierarchiczny – od ogółu do szczegółu. Pozwala to na analizę modelu systemu z dowolnie wybranym poziomem szczegółowości, dostosowanym do aktualnych potrzeb.

Kluczowe zalety stosowania UML w procesie wytwórczym oprogramowania:

1. Standaryzacja komunikacji w zespole projektowym
2. Jednoznaczność interpretacji wymagań i projektu systemu
3. Możliwość prezentacji systemu na różnych poziomach abstrakcji
4. Wsparcie dla całego cyklu życia oprogramowania – od analizy wymagań po implementację
5. Ułatwienie dokumentacji projektu i jego późniejszego utrzymania

Dzięki tym cechom, UML stał się powszechnie stosowanym narzędziem w inżynierii oprogramowania, znacząco usprawniającym proces projektowania i implementacji systemów informatycznych.